De Julianastraat bestaat eigenlijk al heel lang. Het heette oudsher het Zeugenpad. Het Zeugenpad strekte zich vroeger uit vanaf de Walingsdijk tot aan het West. Blijkens een foto uit 1926 was het pad ‘STRENG VERBODEN VOOR AUTO’S’. Om het Zeugenpad zo te verbeteren dat het voor alle verkeer opengesteld kon worden, kocht de gemeente in 1935 een huis en erf, waarschijnlijk het oude stolpboerderijtje van Arie Vreker op de hoek van het Zeugenpad en het West. In december van het jaar daarop besloot de gemeenteraad op voorstel van het college aan het verbeterde gedeelte van het Zeugenpad de naam Julianastraat te geven. Waarom gekozen werd voor de kroonprinses, terwijl er nog geen straat in de gemeente vernoemd was naar koningin Wilhelmina, blijkt niet uit het straatnamendossier. Misschien vond men de toen slechts 54 meter lange straat een koningin onwaardig. De Julianastraat is na de ruilverkaveling van de polder Ursem als ontsluitingsweg doorgetrokken tot aan De Leet. Van het oorspronkelijke Zeugenpad resteert zodoende alleen de westelijke helft. Het Zeugenpad heette blijkens oude kaarten vroeger ’t Seug(e)dijkje of de Zeugdijk. Wellicht dankt het zijn naam aan de varkens die er liepen.

De Julianastraat heeft ook kort de Emmastraat geheten. In januari 1942 liet de Duitse bezetter aan alle gemeenten weten dat straten, pleinen, parken, waterwegen, openbare gebouwen enz. met namen van levende leden van het Koninklijk Huis (Wilhelmina, Juliana, Beatrix, Irene en Bernhard) niet meer waren toegestaan en een andere naam dienden te krijgen. Burgemeester Diepeveen diende vervolgens op 5-2-1942 een verzoek in om de naam Julianastraat te mogen wijzigen in Emmastraat. De keuze voor uitgerekend de naam van de vroegere koningin Emma lijkt een subtiel protest tegen de maatregel van de Duitse bezetter. Het werd desondanks goedgekeurd. Direct na de oorlog is de naam Julianastraat weer in gebruik genomen.

Aan de Julianastraat werd in 1954 begonnen met de aanleg van een nieuwe straat. Na twee jaar, op 10 september 1956, gaf de gemeenteraad deze straat officieel de naam Bernhardstraat. De naamkeuze lag voor de hand, aangezien prins Bernhard vanzelfsprekend de echtgenoot was van koningin Juliana. De latere verlenging kreeg op 31 maart 1965 de naam Beatrixlaan. Beatrix was toen nog de kroonprinses en paste zodoende prachtig bij dit koninklijke gezinnetje van nieuwe straatnamen.

Indien u een afbeelding gebruikt voor een publicatie of iets dergelijks, stellen wij bronvermelding zeer op prijs! Gewoonweg ‘Historische Vereniging Hemony’ erbij volstaat.